Oglądasz profil – Sirene
















- Brak Avatara -

Ogólne

Godność:
Sirene Zamoyska herbu Poraj
Rasa:
Wampirzyca
Płeć:
Nieokreślono
Wiek:
201 lat
Wygląda na:
0 lat
Profesje:
Majątek:
Sława:

Aura

Platynowa aura o dużej sile i topazowej poświacie. Wokół niej panuje głęboka cisza, przerywana przez zmysłowe szepty, spokojną melodię, nasilające się brzęczenie oraz trudne do zidentyfikowania dźwięki. Wydziela zapach świeżej krwi. W dotyku jest ostra i gładka a w smaku słodko-pikantna.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Sirene
Ranga:
Szukający drogi
Wiek:
33
Grupy:
Ranga:
Szukająca snów

Skontaktuj się z Sirene

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
12
Rejestracja:
12 lat temu
Ostatnio aktywny:
9 lat temu
Liczba postów:
33
(0.04% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.01)
Najaktywniejszy na forum:
Jezioro Cara
(Posty: 29 / 87.88% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
[Zachodnie wybrzeże] Koniec i początek
(Posty: 29 / 87.88% wszystkich postów użytkownika)

Podpis

Prężąc biodra i piersi bezwstydnie,
Błyskiem oczu noc ciemną rozwidnię,
I upałem rozkosznej pieszczoty
Wzniecę pożar czerwony we krwi.
Kto raz wpadnie w me straszne oploty,
W tym się żądza na zawsze tli.

A że Pan Bóg mnie stworzył, szatan opętał,
Odtąd na wieki i grzeszna, i święta,
Zdradliwa i wierna, i dobra i zła,
I rozkosz i rozpacz, i uśmiech i łza...
I anioł i demon, i upiór i cud,
I szczyt nad chmurami, i przepaść bez dna.
Początek i koniec - kobieta - to ja.

Jestem kwiatem cienia i taką być wolę,
Choć do złudzenia mylą mnie z aniołem...

Połączone profile

Brak profili posiadających połączenia.

Atrybuty

Krzepa:słaby, delikatny
Zwinność:zręczny, powolny, precyzyjny
Percepcja:niedowidzący, szczątkowy węch, wyczulony na magię
Umysł:niezwykle bystry, geniusz, silna wola
Prezencja:olśniewający, arytokratyczny, władczy

Umiejętności

JeździectwoOpanowany
Została nauczona przez Belfegora, potrafi zarówno jeździć konno, jak i latać na większych gadach
Targowanie sięOpanowany
Wymusiły to na niej wielkie zakupy przy remoncie starego dworu
AktorstwoMistrz
Zwykła używać tego w celach manipulacyjnych i zwodzenia kogoś
StrategiaOpanowany
Musiała się nauczyć dowodzenia swoją świtą w obliczu wojny pomiędzy rodami
KartografiaBiegły
Dla kronikarza i mola książkowego, taka wiedza jej zdaniem jest niezbędna
BestiologiaBiegły
Dla kronikarza i mola książkowego, taka wiedza jej zdaniem jest niezbędna
DemonologiaMistrz
Dla kronikarza i mola książkowego, taka wiedza jej zdaniem jest niezbędna
EtykietaMistrz
Wynik arystokratycznego wychowania
GeografiaBiegły
Dla kronikarza i mola książkowego, taka wiedza jej zdaniem jest niezbędna
KulturoznawstwoBiegły
Dla kronikarza i mola książkowego, taka wiedza jej zdaniem jest niezbędna
MatematykaBiegły
Dla kronikarza i mola książkowego, taka wiedza jej zdaniem jest niezbędna
PolitykaBiegły
Rola małżonki księcia ziem wymagała od niej rozeznania w polityce
RytualizmMistrz
Znajomość i zdolność używania kilku podstawowych rytuałów, jak np. Mięta, Transfuzja krwi czy Skryba
Wiedza o światachMistrz
Dla kronikarza i mola książkowego, taka wiedza jej zdaniem jest niezbędna
KaligrafiaMistrz
Perełka wszystkich jej umiejętności, pochodna od właściwego zawodu, którym pałała się od samego przekształcenia, w grę wchodzi też czytanie i pisanie
RecytacjaMistrz
Zdolność, którą każdy mówca jej pokroju powinien nabyć
PoliglotyzmOpanowany
Przydatne do zawiązania współpracy z osobami władającymi innymi językami
ReligioznawstwoBiegły
Dla kronikarza i mola książkowego, taka wiedza jej zdaniem jest niezbędna
RysunekBiegły
Dla kronikarza i mola książkowego, taka wiedza jej zdaniem jest niezbędna

Cechy Specjalne

Tworzenie więzów krwiZaleta
Dar z jej wampirzego pochodzenia, związuje ofiarę więzami krwi po 3 nocach picia jej własnej - w ten sposób ofiara nigdy nie sprzeciwi się wampirowy oraz nie będzie działać na jego niekorzyść, najczęściej powoduje niezwykłą miłość
Wampirze istnienieDar
Dar z jej wampirzego pochodzenia, pozwala na dwie rzeczy: pocałunek - powoduje iż w trakcie ugryzienia wampira ofiara doznaje natychmiastowych spazmów przyjemności, a potem orgazmu oraz regeneracja - umożliwia poprzez zużycie krwi uleczenie zadanych obrażeń
NiezwiązywalnośćDar
Nie działają na nią wszelkie więzy krwi, trudniejsze jest zdominowanie
MajestatFenomen
Powoduje iż postać rozsiewa mimowolnie wokół siebie niesamowity autorytet, czasem uniemożliwiający zadanie jej obrażeń, bądź bezpośrednie zaatakowanie
Szybkie uczenie sięZaleta
Bardzo latwo zdobywa wszelką wiedzę i liczne zdolności, nie tyczy się to jednak cech fizycznych, z tym jest wręcz odwrotnie
Rozmawianie ze zwierzętamiZaleta
Zwykła wykorzystywać to do wydawania zwierzętom rozkazów

Magia: Intuicyjna

EmocjiUczeń
Wywołanie zachwytu oraz zainteresowania, sprawienie iż ktoś umknie w popłochu czy też wypłacze się postaci na ramieniu oraz rozkochanie w ciągu milisekundy
UmysłuUczeń
Wydawanie prostych rozkazów niemożliwych do zanegowania, wplecenie subtelnych sugetii, usunięcie bądź zmodyfikowanie pamięci
PustkiMistrz
Wszelaka manipulacja tworami z cienia
DemonówAdept
Paktowanie, przywoływanie pomniejszych sługusów piekieł czy też istot z samej otchłani
StrukturyUczeń
Zamiana w cienistą formę (tylko to zaklęcie)
Nowicjusz

Przedmioty Magiczne

Szafirowy krzyżBaśniowy
Pozwala chodzić za dnia, bez zranień od słońca
Hebanowy krzyż maczany w krwiBaśniowy
Działa zupełnie jak szósty zmysł, pozwala na przedwczesne wyczucie zagrożenia, uniknięcie go zależy już jednak tylko od jej reakcji ukcesu
Kałamarz SkrybyBaśniowy
Używany do rytuału - Skryba
Złodziej duszTajemny
Zaklęta czarna perła w jej źrenicy
Mroczny

Charakter

Postać ta ma 1,5 duszy objawiające się w taki sam sposób jak zwykłe rozdwojenie jaźni. Posiadają wspólną pulę wiedzową, niemniej to nie dzierżą razem 

wspomnień. W zależności od tego jak dogadają się w podświadomości, po każdym śnie czy omdleniu budzi się jedna z nich.

Falka - prawdziwy właściciel ciała. Z reguły jest radosna, cieszy się każdą chwilą swojego nieżycia. Nie chowa dłuższej urazy i mimo iż często wydaje
się być na kogoś obrażona, w rzeczywistości nie potrafi długo się gniewać. Jest roztrzepana i często mimo ogromnej inteligencji, brak jej zdrowego
rozsądku bądź instynktu samozachowawczego. Reaguje na wiele spraw bardzo impulsywnie, często bywa zuchwała i arogancka.
Ma naturę pro-rodzinną. Z racji tego iż za życia nie zdołała dopełnić się jako matka, posiada pod tym względem ogromny kompleks. Pała nienawiścią
wobec wszystkich tych, którzy źle potratują jakiekolwiek dziecko. Sama z kolei, z chęcią przygarnia takie do siebie, starając się wychować je jak najlepiej
potrafi. Nienawidzi ludzi, za to co uczynili jej oraz Sergiuszowi. Potrafi być bezwzględna, brutalna. Nie ukrywając nic, ma zadatki na rasowego szaleńca z
powodu jej niezrównoważenia emocjonalnego.
Obawia się najbardziej utraty swoich bliskich, tak samo mocno jak i przechodzenia przez otchłań oraz jej samej.

Sirene - tymczasowy rezydent. Zachowawcza, stonowana, spokojna i przywodząca na myśl osobę niezwykle rozsądną. Nie podejmuje pochopnie żadnych
decyzji, a wszystkie swe emocje skrzętnie skrywa za maską samokontroli. Wyprowadzenie jej z równowagi graniczy niemal z cudem. Nie posiada jakiś
wyższych uczuć czy emocji - wszystkiego tego musi się stopniowo uczyć, zaś doznania spisuje w prywatnym pamiętniku. Rozsiewa wokół siebie aurę
majestatu i podniosłości. Nie pozwala się traktować jak pierwszą lepszą osobę, a jak wysoko postawioną damę.
Jej celem głównym jest odzyskanie towarzyszy oraz zbudowanie później z nimi nowego państwa, gdzie wampiry mogłyby odnaleźć choćby na chwilę
oazę spokoju, arkadię czy też jak kto woli utopię.
Obawia się najbardziej tego, iż nie będzie miała się czym żywić, a potem zniknie.
Zupełnie jak Falka, jest trochę szalona. Uwielbia krwawe widowiska, sama jednak nie przepada za starciami bitewnymi.

Wygląd

Delikatna i eteryczna niby nimfa wodna. Ma porcelanową cerę, krwisto-czerwone pełne usta, a także tegoż samego koloru oczy. Jedwabiste włosy u góry 

krótkie, nieco rozwichrzone, na karku zaś opadają kaskadami do łopatek. Ogółem są barwy platynowej, zaś obok policzków znaczą się czarne pasma.
Rysy ma nieco drapieżne, niemniej to niezwykle pociągające. Z postury wydaje się wątła, aczkolwiek niezwykle ponętna. Bardzo krągłe biodra, średnich
rozmiarów piersi. Jest dość niska, bowiem ma zaledwie 151 centymetrów wzrostu.
Zwykła nosić na sobie drogie i piękne suknie, zwieńczone ciasnym gorsetem, który optycznie powiększa jej piersi i wyszczupla w talii. Czasem zdarza jej
się nosić bryczesy do jazdy konnej oraz prześwitującą białą koszulę. Buty zawsze na obcasach.

Sirene:
Porusza się powoli i dumnie. Niejeden gbur wiejski nie śmie na nią nawet spojrzeć, by czasem jej nie urazić. Sylwetka wyprostowana, pełna majestatu.
Zawsze uniesiona pewnie głowa, brak jednak w tym zachowaniu butnego
patosu.

Falka:
Mimo słabego ciała, porusza się dość zwinnie i bardzo szybko. Mimo, że wydaje się być radosna, to niemniej jednak nie brak jej własnej godności i
autorytetu. Sylwetka raczej wyprostowana, niemniej jednak nie tak spięta, a postawa wydająca się bardziej otwarta wobec innych.

Historia

Falka urodziła się w zamożnej rodzinie arystokratycznej z wyjątkowo dobrą sytuacją społeczną oraz finansową. Wychowywana była bezstresowo i 
kreowana na młodą damę. Dużo się uczyła, często bawiła ze starszym bratem Sergiuszem. Nie można powiedzieć iż miała złe dzieciństwo, wręcz
przeciwnie. Dorastała bowiem w środowisku jak najbardziej sprzyjającym jej rozwojowi intelektualnemu. Z racji tego iż była ukochaną córeczką tatusia,
była rozpieszczana do granic obłędu, nie przyćmiło to jednak jej zdrowego rozsądku.

Wraz ze skończeniem 17-stego roku życia, w Falce zaczęło się coś zmieniać. Dostrzegła w swoim bracie nie tylko obiekt miłości czysto rodzinnej, ale także
pożądania. Z początku tłumiła te uczucia, niemniej to widząc niejednokrotnie subtelne sugestie Sergiusza jakoby jego emocje nie były ani w gramie inne,
młoda dziewczyna niebezpiecznie zaczęła się do niego zbliżać.

Z czasem między nimi zapłonął burzliwy romans, skrzętnie ukrywany przed całym światem. Zapewne taki stan rzeczy utrzymałby się do momentu, aż
Falka oraz Sergiusz postanowią uciec z domu rodzinnego na swoje.

Los ich jednak potoczył się inaczej.

Przez nieuwagę raz zostali nakryci podczas współżycia, co poniosło za sobą ciężkie konsekwencje. Falka jednak, ufając w miłosierdzie swojego Boga,
postanowiła na spokojnie porozmawiać z rodzicami, licząc iż wszystko zrozumieją. Jak można jednak było się spodziewać, jej naiwność zgubiła zarówno
ją, jak i samego Sergiusza. Starsi wyrzekli się własnych dzieci, oddając je władzom.

W miesiąc potem miała miejsce publiczna egzekucja pierworodnego syna, na którą dziewczyna została przyprowadzona przez straż. Widok ścinanej na
pieńku drzewa głowy brata zostawił w umyśle Falki głęboką bliznę. To jednak nie był koniec jej kary...

Wtrącono ją do więzienia i zapewne stracono by ją tak samo, jak jej kochanka, gdyby nie dowiedziano się iż zaszła z nim w ciążę. Przetrzymywano ją
więc w podmokłych, brudnych i śmierdzących lochach, gdzie niejednokrotnie była bita, gwałcona oraz poniżana... do czasu narodzin. Odbiło się to na niej
nie tylko bladą cerą, wychudzeniem, jak i ogólnym zmęczeniem, ale także zniszczeniem jej kruczoczarnych włosów, które to posiwiały do białości od
stresów. Ciąża zaś spowodowała iż jej piersi stały się większe, tak samo jak biodra oraz uda szersze.

Gdy jej syn przyszedł na świat (z racji obrażeń zadanych kobiecie był martwy, niemniej to ona o tym nie wiedziała), brutalnie zmiażdżono mu głowę na
oczach matki, po czym wrzucono do jej celi. Taki stan rzeczy utrzymywał się do momentu, aż zwłoki nie zaczęły się rozkładać i cuchnąć tak mocno, iż
śmiertelnik ledwie wytrzymywał natężenie obrzydliwego zapachu. W noc przed egzekucją Falki, uprowadziła ją wampirzyca. Oczyściła jej ciało,
wykurowała umysł, zaś niedługo potem przekształciła jako własną córkę. W ten sposób Falka trafiła do rodu kronikarzy – Zamoyskich herbu Poraj.

~~*~~

Noce upływały jej na spisywaniu wszystkiego, co doznała i przeżyła w trakcie swojego dość krótkiego śmiertelnego życia. To, iż stała się wampirem,
przyjęła jako drugą szansę od losu. Kolejne lata mijały jej w szczęściu pośród członków nowej rodziny. Pokochała ich wszystkich ze wzajemnością. Nikt
nie wypominał karygodnej przeszłości, nikt nie potępiał dziecinnego zachowania. Idylla jednak również tutaj się skończyła. Ród Zamoyskich został
wybity, zaś Falka wrzucona w otchłań przez własną matkę – Sirene. Gdy udało jej się wyjść, zapadła w letarg na równe 69 lat.

~~*~~

- Pomocy! POMOOOOOCY!
- Przestań już krzyczeć, słyszę cię.
- Proszę, wyciągnij mnie stąd... tak się boję.
- Boisz? Czego ty się boisz?
- Otchłani... i życia. Boję się wrócić. Boję się, że już nic nie będzie takie samo.
- No i? Życie płynie dalej. Nie ma czasu na przejmowanie się błahostkami.
- Ja... nie dam rady. Nie sama.
- Hah? Dlaczego ma mnie to interesować?
- Bo ty jedyna przyszłaś, gdy wołałam.
- … coś w tym jest. Dobrze, daj mi więc swoje ciało, daj mi część duszy, pozwól mi żywić się uczuciami oraz emocjami innych... a pomogę ci.
- Niech tak będzie, ale zapomnij o tej rozmowie.
- Zapomnę, a ty?
- Ja... pomyślę.
- Jak chcesz, w sumie mało mnie to interesuje. Daj mi tylko imię, by dopełnić paktu.
- Imię? No... Sirene.
- Sirene? Tak się stanie.

~~*~~

Po upływie 69 lat, przebudziła się. Nie pamiętała zupełnie nic o swojej przeszłości, zapomniała kim jest. Jedyne co pozostało na jej ustach to jedno imię:
Sirene.
Dość szybko doszła do tego, jakie jest jej pochodzenie, a w następstwie zaczęła szukać śladów przeszłości. Udało jej się zaskarbić zaufanie wielu osób,
zebrała potężną grupę, dzięki której nie musiała zważać na własne bezpieczeństwo. Z czasem też odzyskała drugą część własnej duszy – Falkę. Wszystko
to jednak skończyło się, gdy straszna bitwa rozegrana w jej dworze otworzyła otchłań i rozrzuciła ich koterię po całym świecie.
Wylądowawszy w tym miejscu, osiadła w starym, podniszczonym dworze i przez wiele lat odbudowywała swoją bibliotekę oraz majątek z wiedzy, jaką
posiadała. W niedługo po tym, gdy zaczęła się powoli oswajać z myślą o nowym budowaniu swej świty, powrócił do niej jej towarzysz - Charun Sawitar.
Odbudował w niej nadzieję na ponowne zebranie swej koterii.
  • Najnowsze posty napisane przez: Sirene
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data
  • Re: [Zachodnie wybrzeże] Koniec i początek
    - Sam więc widzisz. Odpowiedziała dość kolokwialnie, kierując Charuna w miejsce, gdzie mieli się spotkać z Mieczysławem. Wiedziała, że będą znacznie wcześniej tam niż wyżej wspomniany. - Co za różnica. To nada…
    56 Odpowiedzi
    28393 Odsłony
    Ostatni post 12 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: [Zachodnie wybrzeże] Koniec i początek
    - To chyba dobrze, że taki jest. Wtedy na pewno nie popełni głupich błędów, których będzie żałował. Będąc nieco uszczypliwą, jak mniemam, on Falki właśnie przez ten upór nie zdradził... ona jego też nie. Nie ch…
    56 Odpowiedzi
    28393 Odsłony
    Ostatni post 12 lat temu Wyświetl najnowszy post
  • Re: [Zachodnie wybrzeże] Koniec i początek
    - Cóż, jestem ciekawa jak w tej kwestii zamierzasz to zrobić. Wiesz co? Sądzę jednak, że ta cała zdrada jest trochę przereklamowana... mnie nie zabolała. Nie mówiła raz kolejny ani trochę złośliwie, po prostu d…
    56 Odpowiedzi
    28393 Odsłony
    Ostatni post 12 lat temu Wyświetl najnowszy post